HISTORIA
Treść
Historia Parafii
Początki_Parafii || Wygląd_Pierwszego_Kościoła || Obecny_Kościół_Parafialny
Parafia została założona w II połowie XIV wieku. Parafia zostałą ufundowana najprawdopodobniej przez Kazimierza Wielkiego za czasów jego panowania. Najprawdopodobniej w tym samym czasie został wzniesiony pierwszy kościół parafialny, jednak dokładnej daty jego budowy nie można określić, z braku wystarczających i wiarygodnych źródeł. Patronem pierwszej słopnickiej świątyni został św. Andrzej Apostoł.
Prawdopodobnie był to typowo gotycki- drewniany kościółek, podobny do tych, które zachowały się do dnia dzisiejszego np. w Rabce, Dębnie Podhalańskim czy Grywałdzie.
Plac kościelny otoczony był ogrodzeniem z bramami wejściowymi. Wewnątrz ogrodzenia stała drewniana dzwonica i kościół pokryty gontem. Na środku zwieńczenia dachu znajdowała się sygnaturka z dzwonem, a na niej kopuła, pokryta również gontem.
Kościół ten był jednonawowy. Posiadał cztery większe okna i trzy mniejsze, oraz dwoje drewnianych drzwi. Od strony północnej przy prezbiterium była zakrystia. Zapiski z wizytacji kościoła w roku 1596 podają, że sufit był pomalowany, a ściany ozbobiona malowidłami, zaś na tęczy był wizerunek Ukrzyżowanego. Kościół posiadał wówczas trzy drewniane ołtarze nie konsekrowane. W ołtarzach najpewniaj umieszczone były charakterystyczne dla tego okresu tryptyki. Na jednym z ołtarzy umieszczone było drewniane tabernakulum. Cenniejszymi elementami wyposażenia pierwszego kościoła były: srebrna monstrancja w formie pacyfikału ozdobiona ornamentem roślinnym, srebrny kielich, miedziany krzyż i inne.
Istotnie zmiany w wyglądzie najstarszego kościoła zaszły, kiedy proboszczem parafii był ks. Stanisław Zieliński. On to całkowicie wzbogacił i odrestaurował kościół. Strop i ściany kościoła zostały gruntownie odmalowane i ozdobione obrazami. Ołtarze były już murowane, a jeden z nich konsekrowany. Wszystkie były wybornie pomalowane i wyzłocone. Wtedy też pojawiły też pierwsze zmianki o wezwaniach ołtarzy . W wielkim ołtarzu umieszczony jest obraz Najświętszej Maryi Panny, oraz Świętych Mikołaja i Andrzeja. Obraz ten został odnowiony jak wykazały badania i w czasie renowacji naniesiona została na niego miniaturowa podobizna oraz herb z inicjałami ks. Zielińskiego, a także data odnowienia obrazu- 1637 rok. Pozostałę dwa ołtarze były mniejszych rozmiarów. Usytuowane były po prawej i lewej stronie kościoła, a poświęcone były czci Matko Bożej i Św. Magdaleny. Przy wejsciu do zakrystii, na ścianie znajdowała się ambona. Na kamiennej posadzce uystawiono ławy. Z boku był konfesjonał, a na środku drewniana chrzcielnica. Kościół w tym czasie wzbogacił się o nowe i bogato zdobione sprzęty liturgiczne. W późniejszym czasie kościół rozbudowywano i odnawiano, dodając nowe kaplice, konfesjonały i chór. Jednak w roku 1748 kościół pomomo remontu był już bardzo zniszczony, dlatego podjęto decyzję o budowie nowego kościoła.
Został on wzniesiony w latach 1774- 1776, o czym świadczy data wyryta na balustradzie chóru kościelnego. Mimo że, kościół ten w swej zasadniczej formie, a więc jako budowla drewniana, o konstrujcji zrębowej i trzynawowa o konstrukcji słupowo- ramowej przetrwał do dziś, to jednak pierwotnie wyglądał nieco inaczej. Pierwotnie kościół nie posiadał kaplicy, ani żadnych przybudówek. Pokryty był gontem, a od północy przylegała do prezbiterium zakrystia. Wnętrze podobnie jak w poprzedniej świątyni zdobiło pięć drewnianych ołtarzy. Ołtarz Wielki pod wezwaniem NMP był częściowo nowy, a na nim ustawione było drewniane tabernakulum. Poza nim w kościele były m.in. ołtarze poświęcone: Św. Józefowi, Chrystusowi Ukrzyżowanemu, Św. Antoniemu z Padwy, oraz Matce Bożej Czętochowskiej. Do wyposażenia nowego kościoła użyto wiele elementów pochodzących ze starej świątyni m.in. Obrazy do wielkiego ołtarza, obraz Św. Józefa, oraz gotycki wizerunek Ukrzyżowanego. Przeniesiono również inny wartościowy sprzęt, a więc dwa moździerzw i skarbiec o 12 ryglach.
Na kamiennej posadzce ustawiono 10 ławek i 2 konfesjonały oraz chrzcielnicę. Na chórze umieszczono dziesięciogłosowe organy, a w zakrystii szafy i szuflady na sprzęt parafialny. Około roku 1855 gruntownie zostały odnowione, a niektóre malowidła ścienne nawet zmienione. Na suficie e prezbiterium namalowano Przemienienie Chrystusa na na górze Tabor, a w nawie głównej obraz Najświętszej Maryi Panny. Na ścianach bocznych przedstawiono ofiarę Kaina i Abla, Historię proroka Jonasza i ofiarę Abrahama, a nad chórem Dawida grającego na lutni.
W 1884 roku ks. Antoni Kmietowicz rozbudowałistniejący kościół dobudowywując od strony południowej nową kaplicę. W 1887 roku została wstawiona do kościoła nowa posadzka z płyt kwadratowych i zamurowano w prezbiterium wejście do grobowca. Przed rokiem 1911 ks. Jan Bubula- kolejny proboszcz słopnicki - sprawił do kościoła nowe organy i pokrył kościół blachą, oraz odnowił wielki ołtarz.
Po II wojnie światowej kościół odnowiono i adaptowano do potrzeb liturgii (nie zawsze z korzyścią dla zabytkowej budowli). początkowo był w nim ołtarz główny i cztery boczne, ale w latach 60- tych jeden z nich został zlikwidowany. W 1955 roku sprawiono do kościoła nowe tabernakulum i założono instalację elektryczną. W 1957 roku rozszerzono cmentarz przy kościele przez budowę muru p przesunięcie go w ogród plebański. W 1965 roku zdarto ze ścian stare olejne malowidła i rozpoczęto malowanie nowych (istniejących do dziś) polichromii, które trwało do roku 1968. W roku 1969 odnowiono ambonę, a w 1971 roku zaprojektowano ołtarz "twarzą do ludzi". ołtarz ten został konsekrowany 24. IX 1974r.
W 1981 roku staraniem ks. proboszcza Stanisława Krzywonosa wymieniono w kościele okna i zabezpieczono żelaznymi kratami, sprawiono trzy nowe konfesjonały i ławki. W 1989 roku poświęcone zostało nowe tabernakulum.
Po roku 2000 założono wo kościele instalację alarmową. Zostało też zakupione i ustawione w ołtarzu głównym nowe tabernakulum. W 2005 r. Biskup Wiktor Skworc podjął decyzję o budowie nowego kościoła dlatego mianował ks. Jana Gniewka jako wikariusza a po roku jako administratora i probosza parafii, z misją wytypowania działki pod budowę nowego kościoła, drogą ewentualnego konkursu wyszukania konecpcji nowej świątynii. W konkursie z siedmiu projektów wytypowano koncepcję Pana Sebastiana Pitonia z Kościeliska. 20 czerwca 2008 r. Biskup Ordynariusz Wiktor Skworc dokonał poświęcenia placu pod nowy kościół a następnie 22 lipca tego samego roku dokonano wbicia pierwszej łopaty. Urzad kierownika budowy pełnił Pan Aleksander Cwynar z Krakowa, a kierownikiem robót czyli głównym majstrem przez cały czas budowy był Pan Stanisław Florek ze Słopnic. W tymże roku zakończono podpiwniczenie nowego kościoła. Późną jesienią 2008 r. ze względu na zamieszkujące nietoperze wymieniono na starym kościele pokrycie dachu na blachę miedzianą. W 2009 r. wymieniono odeskowanie oraz część podwalin starego kościoła. 09 października 2011 r. Bp Wiktor Skworc dokonał aktu wmurowania kamienia węgielnego. Budowę nowej świątynii ukończono w 2013 r. przy wielkim zaangażowaniu całej parafii, parafii patronackich, ofiarodawców indywidualnych. 16 listopada 2013 r. nowy Ordynariusz Bp Andrzej Jeż dokonał poświęcenia nowego kościoła.W kolejnych latach sukcesywnie zagospodarowywano plac wokół nowego kościoła m.in. poprzez nasadzanie krzewów, roślin kwitnących, zasiewanie trawników czy tez utwardzenie kostką brukową parkingów. 14 października 2017 r. zostały erygowane nowe stacje drogi krzyżowej wykonane przez Pana Roberta Firszta z Limanowej.